Techniczne Aikido

Autor
Mitsunari Kanai, 8 Dan, Shihan, Główny instruktor New England Aikikai (1966-2004)


Przedmowa

AIKIDO jest …

Podstawą praktyki AIKIDO, bardziej niż czegokolwiek innego, jest ciągły, ciężki trening i dyscyplinowanie ciała i umysłu w celu rozwijania mądrości. W przypadku konfrontacji należy za wszelką cenę unikać zachowań podobnych do bestii, których celem jest wyłącznie ochrona siebie i zranienie przeciwnika.

Rozwijanie determinacji w rozwiązywaniu sytuacji konfrontacyjnej z wszechwiedzą i wszechmocą (to znaczy przy użyciu nie tylko techniki, ale także zastosowania wszystkich swoich umiejętności i mądrości) jest BUGOKORO (duch / umysł BUDO). Trzeba zdać sobie sprawę, że AIKIDO nie jest ani mniej więcej, ani bardziej ekspresją i ucieleśnieniem tego BUGOKORO.

YAMATOGOKORO jest tym, co popiera AIKIDO

Ponieważ AIKIDO zawiera elementy BUGI (techniki walki), jest nieuniknione, że czasami praktykujący AIKIDO musi stawić czoła możliwości i realiom okoliczności konfrontacyjnych. Jeśli ktoś poważnie i nieprzerwanie bada rzeczywistość stania twarzą w twarz z przeciwnikiem w rzeczywistosci, w której zagrożone jest jego istnienie, to znaczy, gdy jego przetrwanie oznacza porażkę przeciwnika lub odwrotnie, i jeśli chcialby w pełni i otwarcie rozpoznać wzajemne relacje między sobą a przeciwnikiem, doprowadziłoby to do odkrycia najbardziej logicznych i skutecznych technik walki.

Jest jednak prawdą, choć może się to wydawać paradoksalne, że dążąc do doskonałości tej zasady, ostatecznie osiągniemy harmonijny stan, zrodzony ze zrozumienia, że bez względu na to, jak silny jest człowiek, nie będzie mógł istnieć dalej, jeśli spróbuje walczyć z wszelkim istnieniem.

Jest to „Droga” (lub proces) do osiągnięcia harmonii, zgodnie z zaleceniami AIKIDO. Należy jednak pamiętać, starając się zrozumieć lub osiągnąć zasadę harmonii, że bez przejścia przez wewnętrzny proces transformacji, który rozpoczyna się w stanie konfrontacji i dopiero po przepracowaniu procesu krytycznego, ostatecznie dochodzi do stanu braku konfrontacja, nie może być BUDO.

W normalnych warunkach żywe stworzenia żyją w grupach, a nie same. Podstawową cechą egzystencji społecznej jest opracowanie względnych opisów lub porównań, na przykład silny przeciwko słabemu. Każda istota próbuje wykorzystać swoje indywidualne cechy, aby jak najlepiej wykorzystać swoje mocne i słabe strony. Proces, który ostatecznie doprowadził do powstania BUDO, rozpoczął się od wysiłków mających na celu zrekompensowanie słabości poprzez rozwinięcie określonych cech (na przykład prędkości, siły, wielkości lub łatwości użycia broni).

Dlatego w normalnych warunkach życie na świecie czasami prowadzi do sytuacji konfrontacyjnych, a rozwijanie coraz skuteczniejszych technik stawienia czoła takim konfrontacjom ostatecznie prowadzi do uświadomienia sobie, że zawsze jest ktoś lub coś większego lub silniejszego od siebie. Ostatecznie zdajemy sobie sprawę, że najskuteczniejszą obroną jest połączenie się z przeciwnikiem i stanie się jego częścią. W ten sposób zasada konfrontacji przekształca się w zasadę braku konfrontacji.

YAMATOGOKORO jest ideą, że powodem rozwoju sztuk walki jest ochrona tych, którzy nie są w stanie uchronić się przed agresorami. Zwolennik tej filozofii poświęca się rozwijaniu BUDO w celu ochrony bezpieczeństwa ludzi pokojowych przed zwycięstwem okrucieństwa i przemocy. Ten pomysł jest sercem AIKIDO. Należy rozumieć, że AIKIDO obejmuje filozofię i pomysły, które wykraczają poza sztuki walki zdefiniowane jako praktyka technik walki.

Dlatego sztuki walki są zawarte w AIKIDO, ale AIKIDO wykracza poza sztuki walki. AIKIDO stoi na stanowisku, że BUDO, zasadę konfrontacji i zasadę braku konfrontacji można zsyntetyzować bez uszczerbku dla ich fundamentalnej esencji.

Z przykrością zauważa się jednak, że wiele z tzw. praktyki aikido  nie zawiera tych elementow. Poniżej znajduje się opis techniczny fizycznych zasad, które muszą przewodzić prawdziwemu ćwiczeniu AIKIDO, jeśli ma ona osiągnąć całkowite, a nie częściowe, realizacje tej sztuki.