Techniczne Aikido

Autor

Mitsunari Kanai, 8 Dan, Shihan,

Główny instruktor Aikikai w Nowej Anglii (1966-2004)

Rozdział 1 – Metody szkolenia

Jednym z najbardziej podstawowych, chronicznych i być może nieuniknionych problemów w ćwiczeniu AIKIDO jest to, że trening AIKIDO można sprowadzić do łatwego ćwiczenia opartego na nadmiernym kompromisie między partnerami ćwiczącymi (NAGE i UKE). Problem ten powstaje, ponieważ praktykujący AIKIDO często opierają swoją praktykę na szczerych, ale nieuzasadnionych filozofiach i teoriach.

Przykłady wielu niepoprawnych interpretacji AIKIDO stosowanych w praktyce obejmują podkreślanie idei atmosfery „stylu AIKIDO”, wyrażanie „ideologii” AIKIDO i błędne interpretowanie pojęcia „harmonii”. Ze względu na znaczenie prawidłowego zrozumienia znaczenia harmonii w konkretnym kontekście AIKIDO dam krótkie wyjaśnienie. Pamiętaj, że omówię tylko niewielką część znaczeń i aspektów harmonii AIKIDO.

Po pierwsze, ważne jest, aby wiedzieć, że harmonia jest centralnym elementem AIKIDO. Zasadniczo oznacza to harmonię z całym wszechświatem, z całym istnieniem. Jeśli chodzi o umysł i ciało, harmonia oznacza po prostu, że należy w równym stopniu podkreślać każdy z nich, zamiast koncentrować się na jednym lub drugim. Ale pod względem fizycznym harmonia ma techniczne znaczenie odnoszące się do pewnego sposobu wykorzystania całego ciała w każdym ruchu.

W przypadku sytuacji konfrontacyjnej (w tym treningu) jest to techniczne znaczenie harmonii, które należy urzeczywistnić w sobie i z przeciwnikiem oraz stworzyć sytuację, która doprowadzi przeciwnika do harmonii z samym sobą. Harmonia nie oznacza po prostu dogadywania się z ludźmi na podstawie najniższego wspólnego mianownika lub tworzenia porozumienia bez względu na zasady w celu uniknięcia konfrontacji i utrzymania łatwego lub zbyt wygodnego środowiska.

Harmonia, stosowana w AIKIDO, nie wiąże się z naruszaniem, zmniejszaniem lub rozcieńczaniem przeciwnych rzeczy i ich indywidualnych esencji. Takie podejście niszczy wszystko, poświęca esencję rzeczy, podważa standardy zachowania i postawy, a tym samym zmniejsza każdą jednostkę. Przeciwnie, harmonia AIKIDO łączy różne – nawet przeciwne – elementy razem i intensyfikuje je w sposób, który popycha wszystko na wyższy poziom.

 Często podkreśla się, że AIKIDO pozwala mężczyznom i kobietom, dorosłym i dzieciom oraz starszym i młodym ćwiczyć razem. To prawda.

Jest równie prawdą, ale nie tak często zauważaną, że w AIKIDO jest także miejsce na ćwiczenia na inne sposoby, na przykład na stosowanie bardzo trudnych ćwiczeń w celu opracowania technik walki.

Rozległość i inkluzywność AIKIDO nie oznacza, że jego praktyka jest łatwa lub że ci, którzy koncentrują się na rozwijaniu technik walki ciężkiej, są mniej ważni lub mniej uzasadnieni niż osoby zainteresowane innymi jej aspektami.

Podejrzewam, że wynikiem tych błędów jest pierwszy poważny problem w treningu AIKIDO, polegający na tym, że wielu praktyków AIKIDO nie było w stanie ustalić metody szkolenia
na najbardziej fundamentalnym zrozumieniu, jak używać ciała do wytwarzania, stosowania i otrzymywania mocy. Poniżej znajduje się teoria i wyjaśnienie, jak prawidłowo korzystać z ciała. Wydaje mi się konieczne szczegółowe opisanie tej logiki AIKIDO. Zamierzeniem jest, aby to sformułowanie fizycznych zasad AIKIDO zastąpiło abstrakcyjne wyjaśnienia zwykle wysuwane przez wielu praktyków AIKIDO i innych sztuk walki.

Praktykujący AIKIDO musi zrozumieć, w jaki sposób fizjologia ciała, sama struktura ciała, rodzi reguły lub zasady dotyczące tego, jak całe ciało powinno działać najbardziej efektywnie i optymalnie. Prawidłowość ruchu ciała ocenia się wyłącznie na podstawie tych kryteriów: czy ruch, w świetle ludzkiej fizjologii, wykorzystuje z całkowitą oszczędnością wszystkie części ciała zorganizowane w możliwie najbardziej wydajny sposób. Zrozumienie takiej fundamentalnej teorii wykorzystania ciała musi poprzedzać wyjaśnienie konkretnych technik AIKIDO. Każdy system ruchu ciała musi opierać się na ludzkiej fizjologii.

Ogólnie rzecz biorąc, sztuki walki mają reguły, które dodatkowo określają implikacje ludzkiej struktury fizycznej w kontekście sytuacji bojowych. AIKIDO, które ma na celu jak najszersze podejście do sztuk walki, powinno mieć jeszcze bardziej precyzyjny zestaw zasad. Specjalna technika oparta na tych zasadach wykorzysta każdą część ciała, zorganizowaną i zsekwencjonowaną, aby zoptymalizować wytwarzanie mocy. Jeśli tak się stanie, technika będzie poprawna i „zadziała”. Brak zrozumienia i zastosowania powoduje, że techniki są nieskuteczne.

Trzeba zrozumieć, że trening AIKIDO powinien opierać się wyłącznie na tej bezkompromisowej zasadzie maksymalnej wydajności wynikającej z fizjologii człowieka. Uzbrojony w to zrozumienie, specjalista może łatwo ustalić, czy techniki, które mogą wyglądać na swobodnie płynące i poprawne, są oparte na prawdziwych zasadach treningu AIKIDO.