Techniczne Aikido

Autor

Mitsunari Kanai, 8 Dan, Shihan

Główny instruktor Aikikai w Nowej Anglii (1966-2004)

Rozdział 2

Definicja AIKIDO jako techniki walki (BUGI)

Ważne jest, aby wiedzieć, że AIKIDO obejmuje filozofię i idee, które wykraczają poza BUDO. BUDO jest podzbiorem AIKIDO, ale AIKIDO nie jest podzbiorem BUDO. Dlatego rozwój techniki AIKIDO jako kompletnej formy obejmuje, oprócz zasad walki, które zostaną tutaj omówione, inne elementy, takie jak KI (i jego elementy składowe), KOKYURYOKU (moc oddechu) i funkcje duchowe.

Aspekty te zostaną omówione w przyszłych pracach. W tej chwili bardziej istotne jest wyjaśnienie kwestii fizycznych elementów technik AIKIDO, ponieważ stanowią one niezbędny fundament, na którym można zbudować zrozumienie bardziej abstrakcyjnych elementów. BUGI oznacza techniki walki w walce z przeciwnikiem, który inicjuje konfrontację. Co więcej, techniki BUGI mają na celu fizyczną dominację przeciwnika, aby uzyskać nad nim kontrolę.

BUGI ma metodologię, reguly i glowne pryncypia. BUJUTSU to system do organizowania i ciągłego doskonalenia wszystkich aspektów i elementów BUGI. BUGI AIKIDO charakteryzuje się zastosowaniem w technikach walki dwóch podstawowych zasad: zasady zjednoczonego ciała i SOTAI KANKEI (konfrontacyjna relacja między sobą a przeciwnikiem).

Zastosowanie tych fizycznych zasad pozwala efektywniej wykorzystać dowolną technikę. BUJUTSU NO HOUSOKU – zasada BUJUTSU wymaga, aby wszystkie techniki i ruchy oraz wszystkie elementy BUJUTSU i BUGI były stosowane z całkowitą precyzją i dokładnością. Ich skuteczność zależy od tego, czy są stosowane we właściwym czasie, we właściwy sposób i przy odpowiedniej ilości energii. Na przykład BUGI obejmuje elementy prędkości i mocy.

Moc to pojawienie się energii, która jest wykorzystywana do osiągnięcia celu. Prędkość może wytworzyć moc, a moc może zastąpić brak prędkości. Prędkość może wytworzyć prawdziwą siłę niszczącą, na przykład, gdy huraganowy wiatr wieje słomę z taką prędkością, że przenika przez ścianę. I odwrotnie, nawet jeśli porusza się powoli, moc wystarczającej siły może przepchnąć tę samą ścianę. Skuteczność zależy od tego, czy są one prawidłowo stosowane w określonych warunkach.

Tak więc BUJUTSU NO HOUSOKU można wyrazić jako zdeterminowane działanie mające na celu radzenie sobie z relacjami konfrontacyjnymi w celu postawienia się w bardziej korzystnej sytuacji, pod pewnymi warunkami. BUJUTSU NO HOUSOKU jest nieuniknioną konsekwencją osiągnięcia i utrzymania kontroli nad przeciwnikiem przy użyciu minimalnie wymaganych ilości:

• ruchu
• MA-AI(dystansu)
• i mocy.

To BUJUTSU NO HOUSOKU stanowi podstawę technik AIKIDO i podobnie, pamiętając o nich, można wygenerować bardzo dokładne definicje i opisy technik AIKIDO.

Istnieją trzy kluczowe wymagania dotyczące dokładnych technik AIKIDO:

1. utrzymanie prawidłowej i właściwej postawy,
2. wejście do SHIKAKU i
3. świadomie wykorzystanie ciała, aby uniknąć bezpośrednich konfrontacji z ruchem przeciwnika.

Pierwszym wymogiem dla dokładnej techniki jest odpowiednia postawa. Właściwa postawa pozwala generować całą posiadaną moc, wykonywać ruchy dokładnie i szybko, a także maksymalizować moc ataku lub obrony.

Drugim warunkiem jest wejście w SHIKAKU, czyli „otwarcie” przeciwnika, „martwy punkt” lub „martwy kąt”. Chociaż martwy kąt przeciwnika jest słabym punktem przeciwnika, który może zostać zaatakowany, ma jednocześnie znacznie większe znaczenie, na  przyklad: Jest to miejsce, w którym można zachować własne bezpieczeństwo.

Trzecim wymaganiem jest używanie ciała w taki sposób, aby uniknąć kolizji, to znaczy bezpośrednie przeciwstawienie wlasnej siły sile  przeciwnika lub ruch przeciwko ruchowi. Aby być najbardziej skutecznym w radzeniu sobie z sytuacjami konfrontacyjnymi, należy użyć siły lub ruchu przeciwnika oraz minimalnie wymaganej ilości własnego ruchu i mocy, aby sytuacja rozwijała się tak, jak tego sie pragnie, to znaczy na własną korzyść.

Bezpośredni uzywaniie siły przeciwko sile lub ruchowi naturalni zwiększa wymagany wysiłek, a zatem marnuje energię. Ponadto, gdy dwa źródła mocy lub ruchu staną w bezpośredniej opozycji, zwycięży źródło o większej sile, co jest sprzeczne z celami technik walki AIKIDO. Zdolność kontrolowania ruchu, aby uniknąć starć z przeciwnikiem, wymaga powtarzalnych i ciągłych ćwiczeń przez dłuższy okres czasu, aż takie podejście stanie się silnie zakorzenionym nawykiem.

Gdyby praktykujący AIKIDO poświęcili się calkowicie, skupiając się na tych elementach, BUJUTSU NO HOUSOKU automatycznie i naturalnie pojawiłby sie i wyrósłby.

Inna uwaga do poprzedniej dyskusji jest taka, że BUJUTSU, oprócz tego, że opiera się na podstawowych i niezmiennych zasadach, ma jeszcze jeden aspekt, który jest jednocześnie wolny, nieograniczony i zdolny do dostosowania się do każdych okoliczności. W BUJUTSU jest miejsce na KICHI (wyczucie/spryt/madrosc), które niekoniecznie pasują do jakichkolwiek wcześniej ustalonych zasad.

Ci, którzy trenują na tyle, aby rozwinac i opanować BUJUTSU NO HOUSOKU, również wygenerują KI i jego elementy, w tym KAN (intuicję) i KICHI.

Pozwala to na rozwiniecie elementów mentalnych i duchowych, które są opisane na przykład jako „prowadzącza pomoca KI”, „odczucie” lub „talent” BUDO oraz zdolność „widzenia” ruchu przeciwnika (nawet w przypadku, gdy przeciwnik znajduje się za plecami).

KICHI ma jednak wyższą i niższa forme. Jego wyższa forma może rozwinąć się tylko w wyniku wysokiego poziomu szkolenia mającego na celu stworzenie doskonałych umiejętności opartych na podstawowych teoriach lub zasadach. Ci, którzy naprawdę opanowali BUJUTSU NO HOUSOKU, mogą wdrożyć ta wyższą formę KICHI.

Istnieje inny i inny przykład techniki podobnej do KICHI, którą można (choć z grubsza) uwzględnić jako BUGI. Jest to SUTEMI (rzut poświęcenia), za pomoca której próbuje się wydostać z niebezpieczeństwa, wykonując niespodziewany ruch, aby zaskoczyć przeciwnika. Chociaż ta technika jest zgodna z niektórymi zasadami BUDO, ignoruje ona inne krytyczne elementy, takie jak postawa i równowaga.

Technikę SUTEMI można zaklasyfikować jako jedną z technik walki, ale ponieważ nie obejmuje ona wszystkich aspektów i elementów BUJUTSU, nie należy jej zaliczać do technik kompletnych. Właśnie dlatego SUTEMI nie wchodzi w skład AIKIDO. Powodem, dla którego AIKIDO w pełni wyraża BUBI (estetykę sztuk walki), w tym wiele aspektów, takich jak precyzyjne techniki, poczucie stabilności i elegancji, jest to, że zawiera wszystkie niezbędne elementy BUJUTSU NO HOUSOKU. W oparciu o wyjaśnienia i punkty widzenia opisane powyżej, chciałbym teraz przejść do tematu teorii technicznych.